జాబిలి తీరు





రోజు నాకోసం ఆకాశమంతా వెలుగు పరచి వెతికేవు ,

అందని నాకోసం అంతగా వేచివుంటావు ,

ఎందుకో నీకు ఈ ఆరాటం,

దిగులుతో కొన్నాళ్ళు తరిగిపోతు,

ఆనందంతో ఇంకొన్నాళ్ళు పెరిగిపోతు

ఎందుకో ఈ వేదన,

చెప్పవా నాకు చెప్పవా నీవన్నీ నా చెంత పంచుకోవా .......



No comments:

you are a poem

வரிகளில்லை — எழுத இயலாத ஒன்றாக அது. அழகாக ஒன்று, அன்பாக ஒன்று. பக்கங்களுக்குள் கட்டிவைக்க எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இயலாதது. தங்கிப் போகப் பிற...