నాకోసమే అ కవ్వింతలని....


















చక్కనోడు చందురోడు పున్నమై వచ్చాడు 

చల్లని మేఘాలనల్లి  నా చెలిని దాచాడు


తారలలో ఉందేమో చూపులను పంపిస్తే


వెన్నలను చూపించి నా కనులను దోచాడు


మభునై పయనిస్తూ విను వీధులు వెతుకుంటే


చల్లని గాలినే పంపి నన్ను చినుకులా మార్చాడు


నా ప్రయత్నమంతా మానుకొని అలా చూస్తున్దిపోతుంటే


తెలిసింది ఆ జాబిలే నా చెలి అని 

నాకోసమే అ కవ్వింతలని.... 









No comments:

you are a poem

வரிகளில்லை — எழுத இயலாத ஒன்றாக அது. அழகாக ஒன்று, அன்பாக ஒன்று. பக்கங்களுக்குள் கட்டிவைக்க எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இயலாதது. தங்கிப் போகப் பிற...