కలనై నేనే కదులుతాను



















తోడు రావే రామ చిలుక


పొద్దు  పోయే వేళాయే


జాబిలమ్మ తోడు ఒచ్చినా  


చిలక పలుకులు లేవాయే





తారలనుకొని మోసపోకు


తోట పూచినా మల్లె పూలు


పాములనుకొని భయపడకు


నీ కబురు విని సిగ్గు పడ్డ మల్లె తీగలు


నన్ను చూసి ఒంటరనుకునేవు 


నీ తలపులుండ నే ఒంటరి కాదు





రెక్కలందుకో వేగమందుకో


రెప్ప పాటున వాలిపోవే


రేయి దాటిన దిగులు లేదు


ఎక్కడునా భద్రము


దూరమైతే కబురుపంపు


కలనై నేనే కదులుతాను 



1 comment:

రసజ్ఞ said...

పాములనుకొని భయపడకు
నీ కబురు విని సిగ్గు పడ్డ మల్లె తీగలు బాగుంది!
చిట్టి చిలకమ్మా
కళ్యాణ్ గారు పిలిచారా?
బ్లాగులోకెళ్ళావా?
కలవై కదిలావా?
టపావై మిగిలావా?
మా కంట పడ్డావా?
మాతో వ్యాఖ్యను పెట్టించావా?

you are a poem

வரிகளில்லை — எழுத இயலாத ஒன்றாக அது. அழகாக ஒன்று, அன்பாக ஒன்று. பக்கங்களுக்குள் கட்டிவைக்க எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இயலாதது. தங்கிப் போகப் பிற...