 | తల్లిగలేని మనస్సులెన్నో.. అమ్మను మించిన మాత్రుత్వంతో... సమాజాన్నే తన ఆసరాగా... నిసహాయులను తన బిడ్డలుగా.. సహాయమే తమ జీవన సూత్రముగా.. ప్రేమనే తమ వైద్య విదానముగా.. వుద్యమించు వారికీ నా మొదటి ప్రణామాలు.. |
వెన్నెల
చప్పుడే లేకుంది, అయినా తెలిసిపోతుంది, నీ నవ్వు, పున్నమి లాంటిది, నీవైపు చూడకున్నా, ఆ వెన్నల నన్ను తాకుతూ ఉంటుంది... Silent yet I know, your ...
No comments:
Post a Comment