 | అది లేదని ఇది లేదని ఉన్నది మరిచిపోయి... కులముందని మతముందని మానవత్వం మరచిపోయి.. ఎటూకాని ఆలోచనతో మన కర్తవ్యం మరచిపోయి.. ఆశలన్నీ పోగు చేసి ఆనందాన్ని మరచిపోయి.. మన ఉనికినే మనము మరచిపోతునాము. |
.
వెన్నెల
చప్పుడే లేకుంది, అయినా తెలిసిపోతుంది, నీ నవ్వు, పున్నమి లాంటిది, నీవైపు చూడకున్నా, ఆ వెన్నల నన్ను తాకుతూ ఉంటుంది... Silent yet I know, your ...
No comments:
Post a Comment