మార్పు

ఎన్ని వదిలినా ప్రాణము వదలకు... ఎదురుచూస్తున్నా కూడా జీవితాన్ని ఎదురీదు... కాల గమనము ఎన్నటికి ఆగదు.. మన ఆలోచనలు ఎప్పటికి నిలిచిపోవు... మారే ఈ నవ యుగంలో మచుక్క మాత్రం ఉన్న ఆత్మీయతతో ఎన్నో సాదించవచ్చు ... తెలియని ప్రశ్నలను ప్రేమిస్తూ ఓ జవాబుగా ఉంటే అంత నీ సొంతమౌతుంది .... మార్పే నీ వసమౌతుంది........

నిరాశ

పొంగిన ఆశల అలజడి నా తీరము తాకి... మరలిపోయెను నిరాశ వదిలి( నిరాశను నాకు వదిలి అని అర్థం)... ప్రేమ మననుసు చేరి బాధను తరిమి... నను మార్చి వెళ్ళిపోయెను నిరాశ వదలి... బదులే లేని ప్రశ్నకు అన్వేషించి... ఆలోచనే ప్రశ్నగా మారింది నిరాశ వదిలి... కనులు చూసిన కవ్వింతల కలలు... వెలుగు చూసే సరికి దాగిపోయే నిరాశ వదిలి... నను వదలక నా స్నేహమై... పిలువని ఓ బంధమై... నిరాశే తోడుంటే ఆశకు తావులేదు బాధకు చోటులేదు..........

అబదంగానే మిగిలిపోదాం...

చినుకు తొడుగు కాలాన ఎండలు మండిన.... అది ప్రకృతి చెప్పే అబధమా ?? ముద్ద తినకుంటే బూచి అంటూ బెదిరించే అమ్మ మాట అబధమా?? దిగులు చూపక పైకి నవ్వుతూ అందరిని నవ్వించే మనసు అబధమా ?? నిదురలోని కలలు చెప్పే కల్లలైన కధలు అబధమా?? మతము ఉన్న కులము ఉన్న ఏమిలేదు మానవత్వమే గొప్ప అని చెప్పే హితవు అబద్ధమా ?? చావును చూసే కనులలోను జీవముందని చెప్పే వైద్యుని మాట అబధమా ?? తను మోసే బిడ్డ తనతో మాటలాడుతూ పలుకరిస్తోందనే అమ్మ మాటలు అబధమా ?? కనిపించని దేవిను రూపం కోసం చేసే పూజలు అబద్ధమా ?? ఇవన్ని అబదాలు అయిన మంచికోసము ఒక అబదంగానే మిగిలిపోదాం... కాని చెడును తరమడానికి మాత్రం నిజము చెబుదాం....

మహిమ గల కూరగాయలు

నిన్న నేను కూరగాయల బజారుకు వెళ్ళాను . అక్కడ ఓ అవ్వ ఆకు కూరలు అమ్ముతుంటుంది అది కాకా ఎపుడు నారాయణ నారాయణ .. మిమల్ని చల్లగా చూస్తాడు అని చెప్తూ అముతుంటుంది .. ఆ అవ్వ అంటే నాకు చాల ఇష్టం.. ఎపుడు వెళ్ళిన అవ్వ దేగరే కొంటాను.. నిన్న కొని తిరిగి వొస్తుంటే అటువైపు ఇంకో అవ్వ ఏదో గొణుగుతూ కనిపించింది... ఏంటి అవ్వ ? అని అడిగితే నేను రూపై కి ఎంత ఇస్టనో చూడు ఆమె కోదిగానే ఇస్తుంది నా దెగ్గర ఎవరైనా కొంటారా అని చెప్పింది సరే ఇవ్వు నేను కొంటాను అని చెప్పాను కాని పో పో నేను ఇవ్వను అని చెప్పింది.. నాకు తెలిసినదేంటంటే మొదటి అవ్వ దెగ్గర రూపాయి విలువ కాదు తెలిసేది ఆమె చెప్పే మంత్రము మంచి మాటలకే కొంటున్నారని... ఆ క్రమంలో రాసినదే ఇది...

రూపాయి  అమ్మెడి కూరగాయతో నామము చేర్చిన వంద పలకదా... గాయాలు కలిగే ఈ మనసుకు మందుగా మారి హాయి నివ్వదా... వంకాయ మదిలో వగరుగాను... బీరకాయలో పీచు గాను... ఉల్లిపాయలో చలువ తల్లి గాను... గుమ్మడి పొట్టలో పిండిగాను... మీ రుచులు తీర్చునే ఆ హరి నారాయణ... రండి బాబు కొనండి కొనండి..... పొట్లకాయ పాము చుట్తమట శివుడి మెడలో నిద్రపోవునట... పచ్చి మిరప పరసురాముడట కన్నీరు తెప్పించినా మంచిదట... మొద్దుగా ఉన్నా బంగాళదుంప భూదేవికి ముద్దు భిడ్డడట.... ఎన్నో ఎన్నో మహిమ గల కూరగాయలు మన మంచి కోరే మంచి మనసులు... కాకర చాలా చేదండి కాని కడుపుకు కాపలా కయునండి... బెండకాయ బ్రమ్హండి మేధాసక్తిని పెంచునండి... కీరకాయ చలవండి అమ్మ చేతిలో పండెనండి.. దొరద కంద దొరధైనా రామునిలా దుంపల రాజ్యం ఏలేనండి... మహా మహులు మెచ్చిన ఆకూరలండి రుచులకేమి కోరతలేదండి... రండి బాబులు కొనండి ఈ కూరగాయలు కొనండి..... మంచిని కోరే ప్రకృతి రూపాలు మంచిగా చేస్తే అందరి ప్రసంసలు....

ఎక్కడ

మనమున్నది ఎక్కడ !!... ఆలోచన ఎక్కడ !!... వెలుగు పుట్టుక ఎక్కడ!!... దాని లాభం ఎక్కడ!!... గాలి జీవం ఎక్కడ!!... దాని పయనం ఎక్కడ!!... మనసన్నది ఎక్కడ!!... దాని ప్రేమ ఎక్కడ!!.. అర్థం: ఒకటి ఒక చోట ఉంటే దాని ఫలితం ఇంకో చోట ఉన్నప్పుడు. మనమెక్కడున్నా మన ఆలోచనలను ప్రభావితం చేస్తే అవి చిరంజీవులై అంతట ప్రబలి అందరిని చేరగలవు.

కూతరన్న పేరు నిలబెట్టవే.

ఏ పేరు పెట్టనమ్మ మురిపాల బొమ్మకు.. నీకు ఎన్ని పేర్లు ఉన్నవో చెబుత వినరమ్మ.. ప్రనమన్నది మొదటి పేరు.. ప్రేమన్నది రెండవ పేరు... వేలుగాన్నది మూడవ పేరు.. వరమన్నది నాల్గవ పేరు.. ఆశన్నది ఐదవ పేరు.. కులదీపం అన్నది ఆరవ పేరు.. మురిపెం అన్నది ఏడవ పేరు.. అమ్మ పెట్టునే ఎనిమిదవ పేరు... నాన్న పెట్టునే తోమిధవ పేరు.. అందరు పెట్టునే పదవ పేరు.. పది మాసాలకు పది పేర్లు వుండగా కొత్త పెరెందుకే.. ఎన్ని పేర్లు ఉన్నా కూతరన్న పేరు నిలబెట్టవే...

గొప్ప స్నేహం

స్నేహము చూపే మనసుకన్నా ... ఆ స్నేహము తెలిపే మాటే గొప్పది ... మైత్రిని గెలిచే మాటకన్న... దానిని నిలపగలిగే ఆలోచన గొప్పది ... తమవారంటు పలకరించే సమాజంలోన... నేను తనవాడంటూ చెప్పగలిగే స్నేహ బలమే గొప్పది... ఎంత కన్నీరు కార్చినా.. దానిని మోసే స్నేహ రూపమే గొప్పది..

దాగని ప్రేమ

పొద్దు చూడక గడపదు ఏ సూర్యకాంతి .. నిన్ను చూడక వెలగదు ఈ ప్రేమ జ్యోతి ... నీట మునిగిన గాలి దాగునా ఎప్పటికి?. నిన్ను చూసిన ప్రేమ పొంగదా పైపైకి..

విలువెంత ?

దాచిన భావాలకు విలువెంత ? దరిచేరినా దాగిన చెలి అందలంత... అర్థం కాని ఆవేశానికి విలువెంత ? తోటి వాడు చూసి నవ్వుకునేంత ... పాడలేని రాగాలకు విలువెంత ? వాటిని వినడానికే పరిమిత మయ్యే చెవులంత ... ప్రేమను పదాలతో భందిస్తే దాని విలువెంత ? అర్థాన్ని వెతికే లోపే ప్రేమను వదులుకునేంత ... దాచినదేదైనా వ్యర్ధమే ...భావము తెరచిన దానికి విలువ అనంతమే ..

జైహింద్

భరతమాత ఉనికి తెలిపే సబ్ధమే జైహింద్... ప్రతివాని గుండెలో నిత్య చప్పుడై పాడాలి జైహింద్.. పరవాడు కూడా మన భక్తి చూసి పలకాలి జైహింద్.. ఏ శక్తికి అందని ఆపలేని వేగమే జైహింద్... ఘనత తెచ్చిన చరిత్ర ఉన్న భవిష్యత్తు జైహింద్... కస్టాలు నేర్చి రక్తాన్ని ఒడ్చిన స్వాతంత్రమే జైహింద్... శాంతము సౌక్యము స్నేహమే ఈ జైహింద్... మన నడతలోను మాటలోనూ కలవాలి జైహింద్.. అందరం కలిసి పాడుదాం జైహింద్ జైహింద్ జైహింద్....

కవితా భావము

చేయి మలచిన చక్కని చిత్రాలు... గొంతు తెరచిన తియ్యటి రాగాలు.. పదములు పరవశించిన అది నాట్యము... మనసు కధలివొచ్చేది కవితా భావము... అది హద్దులు లేని పద జాలము..

స్నేహం మరియు ప్రేమ

స్నేహం తో కుదరదు చిలిపి తలపులు.. మనసు కోరే వయస్సు రంగులు.. ప్రేమతో కుదరదు నిస్వార్ధపు రాగాలు.. ఎపుడూ మనకంటూ ఉండే గుండె చప్పుడు.. ప్రేమలో లేనిది స్నేహం లో చూసుకో.. స్నేహం లో లేనిది ప్రేమతో సాదించుకో..

ఆడదాని మనసు

అన్నింటినీ దాచేలా ఒకటుండాలి.. దానిని దాచేలా ఓ చోటుండాలి.. దానికి చేరలేని దారుండాలి.. ఆ దారికి తెలియని గుర్తుండాలి.. ఆ గుర్తును ఆడదాని మనసునుంచాలి..

.

కల్లు

కల్లుకున్న కధను చెబుతా.. మత్తులోని గమత్తు చెబుత.. మానవత్వం మంటగలసిన.. మత్తునిచ్చే కల్లు మేలుర.. మన బాధ ఓర్వలేక.. ఓ చెట్టు కార్చే కన్నీరే ఈ కల్లుర.. తోటివారే చూడని ఈ లోకం లో.. ఆ చెట్టుకెందుకో అంత దిగులుర.. నీటి కొరత వుండచ్చేమోగాని గాని.. ఈ కల్లుకి కోరతేముంది.. చెట్టుకొక కుండ కడితే.. కుండ నిండా ఆనంధమేగా.. కూలి నాలి చేసేటోళకి.. రాజు మోసగించిన రైతన్నలకి.. దొరికే అమృతమే ఈ కల్లుర.. కన్నీటినంత తుడిచే ఇంకో నీటి బొట్టుర... మందు బాబులు మోసపోండి.. ఈ కల్లు తాగి ఇంకా మోసపోండి.. హాయిగా లేవకుండానే నిద్రపోండి.. కళ్ళు తెరవకుండా కల్లుతోనే బ్రతకండి...

.

ధైర్యం ఇచ్చే స్నేహం

ఆశల వెంట పోతే..     దు:ఖాన్ని  ఇచ్చింది.. ప్రేమ వెంట పోతే.. విరహాన్ని ఇచ్చింది .. వయసు వెంట పోతే.. మోసం చేసింది.. స్నేహం వెంట పోతే.. అన్నింటిని తట్టుకునే.. ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది ... గెలవడానికి ఓ అవకాశాన్ని ఇచ్చింది ...

.

మరచిపోయి..

అది లేదని ఇది లేదని ఉన్నది మరిచిపోయి... కులముందని మతముందని మానవత్వం మరచిపోయి.. ఎటూకాని ఆలోచనతో మన కర్తవ్యం మరచిపోయి.. ఆశలన్నీ పోగు చేసి ఆనందాన్ని మరచిపోయి.. మన ఉనికినే మనము మరచిపోతునాము.

.

మాత్రుత్వం

తల్లిగలేని మనస్సులెన్నో.. అమ్మను మించిన మాత్రుత్వంతో... సమాజాన్నే తన ఆసరాగా... నిసహాయులను తన బిడ్డలుగా.. సహాయమే తమ జీవన సూత్రముగా.. ప్రేమనే తమ వైద్య విదానముగా.. వుద్యమించు వారికీ నా మొదటి ప్రణామాలు..

చెలి పాదాలు

నీ పాదాలకు రక్ష లేకున్నా.. నా చేతులనే రక్షగా చేస్తనే.. అడుగు మీద అడుగు వేసి.. నా మనసును చేరవే.. నా చేతులు ముల్లై గుచుకుంటే.. నీ పాదాలకు పూలదారి వేస్తానే.. పూలు వాడుతాయి అనుకుంటే.. మబ్బు దారిపై విహరింప జేస్తనే.. ఎన్ని చేసిన గాలికే కందిపోయే.. నేల తాకితే వాడిపోయే.. నీ పాదాలను... దేనితో మోయను ఎలా మోయను..