నివాసిని


మల్లె మొగ్గ విరసి 
రోజా అయ్యింది, 
రోజా పెరుగుతూ 
ముద్ద బంతి అయ్యింది,
నవ్వితే మొగలి, 
అల్లరి చేస్తుంటే సూర్యకాంతి, 
అడుగులేస్తే చేమంతి, 
అలిగితే సంపంగి, 
నిదరోతే కలువ, 
వేకువన తామర, 
ఇన్ని పూల చందాలు,
 నీ ఒక్క దానిలో ఒదిగాయి,
మా మమతల మట్టిలో,
ఒక తోటగా వెలిశాయి..

💞

No comments:

you are a poem

வரிகளில்லை — எழுத இயலாத ஒன்றாக அது. அழகாக ஒன்று, அன்பாக ஒன்று. பக்கங்களுக்குள் கட்டிவைக்க எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இயலாதது. தங்கிப் போகப் பிற...