ముళ్ళ కాపు కట్టావు మనసనే ఊరికి,

ముళ్ళ కాపు కట్టావు మనసనే ఊరికి,
ప్రేమ దాటి పోకుండా చూసుకోగలవా,
ప్రేమ చూపాలని అదిమిపెట్టి ఉంచావు,
ఆ బరువుకు దానికి ఊపిరాడగలదా, వీడిపోతానన్నా ఎందుకింకా ఆరాటం,
వధనుకున్నా ఎందుకింకా పోరాటం,
పూతోట దాటిన పువ్వు మళ్ళీ ఆ తోటను చేరగలదా,
వెర్రి మనసా వేగమెక్కువా వయసు దాటి ఆలోచించు,
ఏమి తోచకుంటే అడుగువేసి ప్రేమను సాధించు,
ఏదీ చేయక ఆగిపోతే నీ నీడకు తోడు దొరకదు,
నీ ఆరాటానికి అర్థం ఉండదు...

No comments:

you are a poem

வரிகளில்லை — எழுத இயலாத ஒன்றாக அது. அழகாக ஒன்று, அன்பாக ஒன்று. பக்கங்களுக்குள் கட்டிவைக்க எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இயலாதது. தங்கிப் போகப் பிற...