పూతోటనై పూలకు ఓ అమ్మనై... చిగురాకులనే చేతులతో కాపాడుకుంట... ఈ ప్రకృతై పచ్చని అందమై.... ఈ నేలను నా ఒడిలో నిదురింపజేస్త.. ఆ బ్రమ్హే పూజించే దేవతా రూపమై... నా బిడ్డలా తలరాతను సరిచేయమంటా... కలలకు అమ్మైన అ చీకటి నిధురై... వేకువ ఒచ్చేవరకు తోడుంట... నీటి చుక్కను మోసి ముత్యము చేసే అల్చిప్పనై... అ ముత్యమును వెలకట్టలేని సంపదగా చేస్తా... పేద జీవితాన ఆకలి నిండిన హృదయాలకు... ప్రేమ పంచే పిడికిలి ముధనౌతా వారినవ్వులకు కారణమౌతా... చినుకును పుట్టించే మేఘమై ... కరువులేకుండా కాసులను కురిపిస్తా... రెండు హృదయాల ప్రేమకు కారణమైన మనసునై... అ ప్రేమను చివరిదాకా పెంచి పోషిస్తా.. దేశమాతనై వీర సైనికుల ఆత్మలకు ఓ స్వతంత్ర చిహ్నమౌత ... |
బాలరసాల సాల నవపల్లవ కోమల కావ్యకన్యకన్ గూళలకిచ్చి యప్పడుపుఁగూడు భుజించుటకంటె సత్కవుల్ హాలికులైన నేమి? గహనాంతర సీమలఁ గందమూల కౌ ద్దాలికులైన నేమి నిజదారసుతోదరపోషణార్ధమై.
నేనే ఓ అమ్మనైతే...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
you are a poem
வரிகளில்லை — எழுத இயலாத ஒன்றாக அது. அழகாக ஒன்று, அன்பாக ஒன்று. பக்கங்களுக்குள் கட்டிவைக்க எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இயலாதது. தங்கிப் போகப் பிற...

No comments:
Post a Comment