మనకెందుకులే నాకేమిలే

మనకెందుకులే అని ఈ లోకాన్ని వదిలి కళ్ళు తిప్పుకుంటే, 
అది తిరిగి నన్నే చూస్తోంది,
కానీ లోకం వేరుగా నేను వేరుగా కనిపిస్తోంది,
లోకం తప్పు చేస్తే నేరం నేను చేస్తే చిన్న పొరపాటు,
అది మనసును ముక్కలు చేస్తే మోసం నేను చేస్తే సందర్భం,
అది సాయపడకుంటే నిర్దాక్షిణ్యం నేను చేయకుంటే చేతకానితనం,
ఎందుకో ఇంత తేడా అహం  పేరుకుపోయిందేమో నాలో,
అహమే కనుక తోలుపై ఉండేదైతే,
కోసివేసి కుంపటిలో పారవేసి ఉంటానే,
కాని కనిపించదు వదలిపోదు,
అవును ఒప్పుకుంటున్నా లోకమా నీలో నేను ఒకడినే, 
నువ్వే నేను నేనే నువ్వు,
నేను మారితే నువ్వూ మారుతావు...

No comments:

you are a poem

வரிகளில்லை — எழுத இயலாத ஒன்றாக அது. அழகாக ஒன்று, அன்பாக ஒன்று. பக்கங்களுக்குள் கட்டிவைக்க எந்தப் புத்தகத்துக்கும் இயலாதது. தங்கிப் போகப் பிற...