 | నవ్వే పారిజాతం పలుకే తేనె పాతం నిన్నే తలచినా పడిలేచే అలలా ప్రాయం నేల రాలిన చినుకుల్లో కలసిన ఒక తారకలా అది మళ్ళీ ఒక ముత్యమై కడలిలో దాగక నీలా తిరుగుతుందేమో అందరి మదిని దోస్తోందేమో ...... |
వెన్నెల
చప్పుడే లేకుంది, అయినా తెలిసిపోతుంది, నీ నవ్వు, పున్నమి లాంటిది, నీవైపు చూడకున్నా, ఆ వెన్నల నన్ను తాకుతూ ఉంటుంది... Silent yet I know, your ...
3 comments:
thank you padmarpita garu :)
excellent poetry..
Thank u anonymous :)
Post a Comment