అందమనే తుమ్మెద వదిలిన పువ్వా నీవు.... కలలే ఆగిపోయిన నిదురలో ఉన్న చీకటివా నీవు.... మేఘము తెర తొలిగే లోపే రేయి బారిన పడ్డ వెలుగు కిరనమా నీవు... ఎవరు నీవు వీడిన అందమా లేక విధి వంచితమా.... తూరుపు నీడలు వదిలి పడమర వాలిన సూర్యాకాంతివా... నేలను తాకి తాకి అలసి ఆగిపోయిన జలపాతానివా ... రెమ్మల చాటున వాడిన చిగురు తొడుగువా... ఎవరు నీవు వీడిన అందమా లేక సువాసన లేని సుగంధమా... నవ్వులు రాలిన మనసు కార్చే కాన్నీటివా.... కురులే వద్ధనిన కమిలిపోయిన పూల రేకువా... తిన్నెలో నూనె అందక వెలిగే దీపానివా... ఎవరు నీవు వీడిన అందమా లేక ముత్యము కాని నీటి బొట్టువా... ఎవరైనా సరే అందము కొంతవరకే ప్రాణము ఉనంతవరకే... దిగులు చెందక నవ్వులు పండించి లేని అందముకు నీవే ఆదర్శమవ్వు... నిను పొగడని ప్రతి మాటకు అందనంత అందమై మిగిలిపో... |
బాలరసాల సాల నవపల్లవ కోమల కావ్యకన్యకన్ గూళలకిచ్చి యప్పడుపుఁగూడు భుజించుటకంటె సత్కవుల్ హాలికులైన నేమి? గహనాంతర సీమలఁ గందమూల కౌ ద్దాలికులైన నేమి నిజదారసుతోదరపోషణార్ధమై.
వదిలిన అందము...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
కరచాలనం
உன் கைப்பிடியில் எனது கை இணையும் தருணம், மெதுவாய் பனிமூட்டம் சூழ்ந்த மேகங்களில் நுழைவதுபோல் தோன்றுகிறது. நெருங்கும் ஒவ்வொரு துடி...
No comments:
Post a Comment