 | అంతా చీకటైతే దూరమే తెలియదు... చెరువైనా కాకున్నా దుక్కమే ఉండదు... వేలుగునుండి కూడా మిగిలినదేమిటి.. ఆ చీకటేగా అది నిజమేగా.. ఆశల పెన్నిధి నను పెంచెను.. స్వర్గాన్నే చూపించెను... ఇదే నా ప్రపంచమంటూ.. నిదురలో కూడా చీకటిని చూపించక... కలలంటేనే తెలుపక కధలు చెప్పెను.. తీర వొకనాడు తెలియని మైకం... తెలిసినా కనుగొనలేని వింత లోకం.. చూసినవేవి లేని ఓ మాయ పర్వం.. తను ఉన్నానంటూ గుర్తు చేస్తూ.. నన్ను పలకరిస్తూ నాతో ఓ నిదురగా ముచ్చటించే.... తెలిసినది అది చీకటని .. అందులోనూ హాయి ఉందని... స్వర్గానికి అర్థం తెలిపేల అది ఓ కళ అని.. వెలుగు దూరమైతే తన వాడికి చేర్చుకునే అమ్మ అని... |
కరచాలనం
உன் கைப்பிடியில் எனது கை இணையும் தருணம், மெதுவாய் பனிமூட்டம் சூழ்ந்த மேகங்களில் நுழைவதுபோல் தோன்றுகிறது. நெருங்கும் ஒவ்வொரு துடி...
No comments:
Post a Comment