తన స్పర్శ వదిలిపోయిన చేతులు తనకై ప్రార్దిస్తూ... మనసు లో మిగిలిన జ్ఞాపకాలే నాకు ప్రాణము పోస్తూ.. మిగిలిన ఈ జీవితము తను లేకనే నడపాలనే ఉద్దేశమే నాలో స్ప్రుహకోల్పోయెను.... మనసులో ప్రేమ ఉన్నా కన్నీటితో వదిలేయగలను... ఆ ప్రేమ ఎంత దూరంగా వున్నా విరహముతో దిగులును మెప్పించగలను... వదిలిన ఈ స్నేహాన్ని కొన్ని రోజుల జన్మల బంధాన్ని ఎలా మరువగలను ఏమి చెప్పి నను నేను ఆదరించగలను.... ఎనెన్నో పరిచయాలు నన్ను అలుకున్నా.. బంధాల నడుమ పువ్వై పరిమళించిన స్నేహము.. నా తీగ వదిలి పోతుంటే ఆపతరమా దానిని నిలుపుట సాధ్యమా... ఇంత ఓదార్పుకు అర్థమే ఉంటే తన స్నేహమే దిగిరాని... లేకున్నా నా ప్రాణము నిస్సారమై మిగిలిపోని ఓ మంచి స్నేహము లేని ఓ కుంటి జీవితముగా మిగిలిపోని. .. |
తిరిగి రాదా ఆ స్నేహము ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
కోమలం
గాలిలో ముద్దు కూడా నిన్ను గాయపరిచేంత కోమలంగా ఉన్నావు, అందం అన్న పదం నీ తరువాత జన్మించిందేమో... You are so delicate that even a kiss could hu...
No comments:
Post a Comment