 | రాతిరి వేల కొండల చరియ ఓ చెలియా.. నిగారించాకే నన్ను నివారించాకే.. పొదల చాటున దాగివున్నావు.. వెరసి వెరసి చూస్తున్నావు.. అందరాని దూరంలోనూ మెరసి మెరసి పోతున్నావు.. నీలి నింగిలో జలకాలాడి మబ్బు పాన్పుపై శయనించి.. వన్నె తగ్గని వయ్యారివై.. మా ఎదలో కలగా మిగిలిపోతునావు... |
కరచాలనం
உன் கைப்பிடியில் எனது கை இணையும் தருணம், மெதுவாய் பனிமூட்டம் சூழ்ந்த மேகங்களில் நுழைவதுபோல் தோன்றுகிறது. நெருங்கும் ஒவ்வொரு துடி...
No comments:
Post a Comment