 | నవ్వే పారిజాతం పలుకే తేనె పాతం నిన్నే తలచినా పడిలేచే అలలా ప్రాయం నేల రాలిన చినుకుల్లో కలసిన ఒక తారకలా అది మళ్ళీ ఒక ముత్యమై కడలిలో దాగక నీలా తిరుగుతుందేమో అందరి మదిని దోస్తోందేమో ...... |
కరచాలనం
உன் கைப்பிடியில் எனது கை இணையும் தருணம், மெதுவாய் பனிமூட்டம் சூழ்ந்த மேகங்களில் நுழைவதுபோல் தோன்றுகிறது. நெருங்கும் ஒவ்வொரு துடி...
3 comments:
thank you padmarpita garu :)
excellent poetry..
Thank u anonymous :)
Post a Comment