 | నవ్వే పారిజాతం పలుకే తేనె పాతం నిన్నే తలచినా పడిలేచే అలలా ప్రాయం నేల రాలిన చినుకుల్లో కలసిన ఒక తారకలా అది మళ్ళీ ఒక ముత్యమై కడలిలో దాగక నీలా తిరుగుతుందేమో అందరి మదిని దోస్తోందేమో ...... |
దూరంగా ఉన్నా పుడుతుంది
మనం ఒకరికొకరు దూరంగా ఉన్నప్పుడు కష్టాలు పుట్టాయి, అందుకే చేరువగా ఉంటేనే కాదు ఇద్దరు దూరంగా ఉన్నా కూడా ఏదో ఒకటి పుట్టవచ్చని నేను గ్రహించాను....
3 comments:
thank you padmarpita garu :)
excellent poetry..
Thank u anonymous :)
Post a Comment