అందని ఆకాశం నీవు అందాల ఓ పావురం నేలపై రాలిన ఎండుటాకులా చేసాను ఓ సాహసం రెక్కలు లేవు పక్షిని కాను గాలికి తోడై వస్తున్నా ఎంత సేపని గాలిలో ఉండను చావని ఆశల బరువుతో ఉన్నా నీతో స్నేహం కల అనుకున్నానే నాకై చినుకై దిగివోచ్చావే సీత కొకలా నటిస్తున్నా నన్ను చిలుకలా మర్చేస్తున్నావే నాపై అందరి అడుగులు పడకుండా నన్నే అడుగులు వేయించావు నీకిది తెలియదేమో ఈ ఎండుటాకునే పైపైకి చేసి ఒక నక్షత్రంల మర్చేస్తునావు నీకెలా రుణపడి ఉండను అ రుణాలకే అతీతంగా ఓ బందానిచ్చావే... |
బాలరసాల సాల నవపల్లవ కోమల కావ్యకన్యకన్ గూళలకిచ్చి యప్పడుపుఁగూడు భుజించుటకంటె సత్కవుల్ హాలికులైన నేమి? గహనాంతర సీమలఁ గందమూల కౌ ద్దాలికులైన నేమి నిజదారసుతోదరపోషణార్ధమై.
నన్నే అడుగులు వేయించావు
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
కరచాలనం
உன் கைப்பிடியில் எனது கை இணையும் தருணம், மெதுவாய் பனிமூட்டம் சூழ்ந்த மேகங்களில் நுழைவதுபோல் தோன்றுகிறது. நெருங்கும் ஒவ்வொரு துடி...
No comments:
Post a Comment