అందని ఆకాశం నీవు అందాల ఓ పావురం నేలపై రాలిన ఎండుటాకులా చేసాను ఓ సాహసం రెక్కలు లేవు పక్షిని కాను గాలికి తోడై వస్తున్నా ఎంత సేపని గాలిలో ఉండను చావని ఆశల బరువుతో ఉన్నా నీతో స్నేహం కల అనుకున్నానే నాకై చినుకై దిగివోచ్చావే సీత కొకలా నటిస్తున్నా నన్ను చిలుకలా మర్చేస్తున్నావే నాపై అందరి అడుగులు పడకుండా నన్నే అడుగులు వేయించావు నీకిది తెలియదేమో ఈ ఎండుటాకునే పైపైకి చేసి ఒక నక్షత్రంల మర్చేస్తునావు నీకెలా రుణపడి ఉండను అ రుణాలకే అతీతంగా ఓ బందానిచ్చావే... |
నన్నే అడుగులు వేయించావు
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ఆ మాత్రం వర్ణించగలనని అనుకుంటున్నా
కోట్ల పదాలు రాసినా నీ కనురెప్ప వెంట్రుకవాసి వర్ణనకే సరిపోతుంది. ఓ అందమా! నేను నా జీవిత కాలంలో ఆ మాత్రం వర్ణించగలనని అనుకుంటున్నా... My dear ...
No comments:
Post a Comment