ఎప్పటిదో కవిత,
రాసుకున్నా దాచుకున్నా,
మళ్ళీ చూడలేదు ఎదురుపడలేదు,
కానీ వాలింది నా నీడను తాకుతోంది,
జ్ఞాపకాల లోతుల్లోంచి తెలిసిన పోలికలేవో,
రాసుకున్న అక్షరాలన్నీ కనుల ముందు,
కానీ నాదేనా అన్న సందేహం,
చూస్తూ ఉండిపోయా,
చూస్తూనే అదృష్టం కోల్పోయా...
కరచాలనం
உன் கைப்பிடியில் எனது கை இணையும் தருணம், மெதுவாய் பனிமூட்டம் சூழ்ந்த மேகங்களில் நுழைவதுபோல் தோன்றுகிறது. நெருங்கும் ஒவ்வொரு துடி...
No comments:
Post a Comment