ఎంతో సంతోషం కలిగినప్పుడు రాలేదు కన్నీళ్లు...
బాధ పడినప్పుడు తడవలేదు కనులు...
కానీ నిను వీడి నాకు నేను దగ్గర అవుతుంటే...
అది సంతోషమో లేక బాధనో తెలియక తడబడుతు...
కనుపాపకు దగ్గరౌతున్న సంతోషంలో కనురెప్ప వాలుతుంటే...
వెలుగు లేదిక నాకు అంటూ కనుపాప బాధపడుతుంటే...
నడుమ నలిగే మనసు తెలియకనే ఏడవసాగింది...
కరచాలనం
உன் கைப்பிடியில் எனது கை இணையும் தருணம், மெதுவாய் பனிமூட்டம் சூழ்ந்த மேகங்களில் நுழைவதுபோல் தோன்றுகிறது. நெருங்கும் ஒவ்வொரு துடி...
No comments:
Post a Comment